Na całej połaci - śnieg

topnieje, bo zmienił się bieg

pogody w przyrodzie,

więc woda po lodzie

rwie, rwie!

Na całej połaci - deszcz.

Wilgoci przeszywa cię dreszcz.

Od stóp poprzez gacie

w zmoczonej brniesz szacie,

ech, ech...

Renata Kiełbus

 

 

No i co z tego
że nasza planeta
objęta została rezerwacją.

Księżyc wpisany do księgi wieczystej.
W akcie notarialnym zapisane słońce.

Ponumerowane miasta. Zadłużone ulice.
Wielocyfrowy los.

Nowe wojny
zabezpieczone
na nieruchomościach Dekalogu.

Zawrotne sumy nadziei
na publicznych licytacjach.

No i co z tego
kiedy miłość
gałązka lekko poruszana przez wiatr
jest zawsze Numer Jeden
i chyli się w naszą stronę.

Ewa Lipska

Śniegiem ściszone wykrzykniki drzew
próg widnokręgu przekroczony bielą
czyjeś się życie rozsypało w śnieg
bieli się biel
śnieg na śniegu

Śnieżną układność nie wiadomo czyj
trop synkopami zaskoczył na przełaj
w kataleptyczne trwanie takich zim
nieistniejące
zstępuje
w milczenie

Urszula Kozioł
 

Wieje wiatr i biało,
Poszedł w świat znów na całość,
Bo świat to jest king,
Więc zimie dał cynk,
Żeby w sanie wsiadła, ding, ding!

Jedzie więc pani zima,
W ręku bat biały trzyma,
Bo koni ma sześć i muszą ją wieźć,
Żeby na czas zdążyć i cześć.

Bałwan włożył nową czapkę z daszkiem.
Bałwan, czyli zakochany gość.
Wszyscy patrzą na ten jego kaszkiet
I bałwana często bierze o to złość.

Ding, ding to znak, że trza
Puchowe kurtki włożyć na grzbiet,
To wina łyk lub dwa,
Pierzyna ciepła, biała jak śnieg.

To scena żywcem z Andersena
Z łezką słoną u rzęs.
To mądra myśl, że nawet dziś
Wszystko jakiś ma sens.

Razem więc, bałwany
Przecież się tak nie damy,
Bo dusza w nas jest
Bielutka na fest,
Przeczekamy wszystko, co złe...

Andrzej Sikorowski 

 

Ach cóż to za pora ta zima

Ta zima, ta zima

Nim puści to jeszcze potrzyma

Potrzyma, potrzyma

A mrozy, choć jeszcze nie ścisły

Zimowe, zimowe

Sztywnieją niektóre umysły

Handlowe

Najwięcej obiekcji się piętrzy

Z uczynków na rynku

Wewnętrznym

I człowiek jest w tym niedowiarek

By nabyć mógł ładny

Podarek

Toniemy panowie niestety

Albowiem, albowiem

W podaży tak zwanej tandety

Zimowej, zimowej

I rzadko nam jeszcze się zdarzy

Ten cymes, ten cymes

Do rzeczy coś, albo do twarzy

Na zimę

Jeremi Przybora

 

 

jak szybko zamarza za tobą

rzeka ognia

którą płyniesz i płoniesz

lodowacieją pocałunki

i ciepła jesienna rozmowa

zamarza czyjeś serce gorące

i fotografia ledwie wyjęta z życia

już trzeszczy jak kra lodowa

przeglądasz stare listy

łzy i uśmiechy przemienione w sople

dziwisz się miejscu urodzenia

to już dla ciebie arktyka

tak nie ma rady

trzeba płonąć

i płynąć

syczącą pochodnią ciała

wciąż do przodu

rozniecając zimne

ognie wzruszeń

nie przystając

i nie oglądając się za siebie

aby nie zostać zamienionym

w słup lodu

Józef Baran

 

 

Pytają przy deserze

I u piekielnych bram,

Co nam ten rok zabierze,

A co daruje nam.

Kobieta grzechy pierze,

A Bóg zamyka kran.

Co nam ten rok zabierze,

A co daruje nam?

Zielonej stratosferze

Przybyło kilka plam.

Co nam ten rok zabierze,

A co daruje nam?

Czernieją miejskie wieże,

Nie widać, pan czy cham,

Co nam ten rok zabierze,

A co daruje nam?

Rogata młodość znika,

Nadchodzi szary czas.

Nieczęsto już muzyka

Do tańca budzi nas.

Już pokolenie młode

Dobiera nowy ton

I jutro pójdzie w szkodę

U boku nowych żon.

Robimy się jak skała,

Każdy jest w nocy sam.

Co nam ten rok zabierze,

A co daruje nam?

Za nasze polskie życie,

Za takie, jakie jest

Wypijmy wódki łyczek

Z domieszką cichych łez...

Agnieszka Osiecka

 

Do­pó­ki ta ko­bie­ta z Rijk­smu­seum

w na­ma­lo­wa­nej ci­szy i sku­pie­niu

mle­ko z dzban­ka do mi­ski

dzień po dniu prze­le­wa,

nie za­słu­gu­je Świat

na ko­niec świa­ta.

Wisława Szymborska